De beroemde kunstenaar Robert Indiana, die internationale bekendheid kreeg voor zijn iconische LOVE-schilderijen en sculpturen, stierf op zaterdag 19 mei door ademhalingsproblemen in zijn huis voor de kust van Maine.
Geboren als Robert Clark in 1928, is de Amerikaanse kunstenaar Robert Indiana - afkomstig uit New Castle, Indiana - vooral bekend om het creëren van een van 's werelds meest geliefde afbeeldingen.
Toch begon de beoefening van Indiana al lang daarvoor en ging lang daarna door met LIEFDE.
De kunstenaar werkte in verschillende disciplines als een productieve schilder en beeldhouwer. Hij begon in de jaren 40 te experimenteren met kunst door middel van een reeks figuratieve en landschapsstukken uitgevoerd in gouache, aquarel en grafiet; en na drie jaar militaire dienst, schreef Indiana zich in van 1949 tot 1953 in The Art Institute of Chicago. Hij bracht een zomer door aan de Skowhegan School of Painting and Sculpture in Maine, en daarna een jaar in Schotland aan het Edinburgh College of Art. In 1954 vestigde hij zich in New York City met een aanvankelijke focus op poëzie.
'LOVE'-sculptuur van Robert Indiana, op de hoek van 6th Avenue en 55th Street in Manhattan, NY | © Hu Totya / WikiCommons
Het was in New York dat Indiana de paden kruiste met Ellsworth Kelly, Agnes Martin en Cy Twombly, die allemaal binnen werkten - en hielpen cultiveren - de sferen van abstract expressionisme, minimalisme en kleurveldschilderen.
Eind jaren vijftig veranderde de esthetiek van Indiana in een samensmelting van deze heersende hedendaagse stijlen, en hij droeg bij aan de Amerikaanse popartbeweging halverwege de jaren vijftig en zestig naast Andy Warhol en Roy Lichtenstein. Hij was al een bekende entiteit in de kunstscene in New York, maar in 1965 bracht het Museum of Modern Art een gedrukte kerstkaart uit met de letters "LO" gestapeld boven "VE" in rood met een blauwe en groene achtergrond, en dit enkelvoud commissie zou uitgroeien tot de meest herkenbare en onontkoombare serie van Indiana.
'Het woord LIEFDE moet zijn zoals het is omdat ik een soort passie heb voor symmetrie en het verdelen van dingen in gelijke delen', zei Indiana ooit. 'Het woord LIEFDE is zo omdat die vier letters het beste bij een vierkant passen als het vierkant in het kwadraat staat door die specifieke opstelling. En het was echt zo'n soort noodzaak voor een zeer compacte vorm dat ik op die opstelling kwam
Bij de rode, blauwe en groene schilderijen is de interactie in het oog van dien aard dat bij de minste verandering van licht de velden automatisch uitwisselen, wordt het positieve negatief en vice versa, met bijna een gewelddadig effect in het oog. ”
LIEFDE werd zo populair dat het het hele oeuvre van Indiana overschaduwde. De kunstenaar creëerde verschillende variaties op dit thema met de woorden EAT, HUG, DIE, zelfs AHAVA en AMOR (de Hebreeuwse en Spaanse woorden voor liefde), maar de opvallende eenvoud en bevestigende boodschap van de oorspronkelijke iteratie, vooral te midden van de Love Generation van de In de jaren zestig was dit specifieke motief het meest duurzame van zijn carrière - ten koste van al het andere dat hij ooit heeft gemaakt.
Zijn uiteindelijke desillusie met de kunstscene in New York City, die Indiana herhaaldelijk bekritiseerde en afzette als een one-trick pony, zorgde ervoor dat de kunstenaar zich in 1978 terugtrok naar Vinalhaven Island voor de kust van Maine. Daar werd hij steeds teruggetrokken tot zijn verlangen naar eenzaamheid. werd bijna net zo beroemd als zijn werk.
'Sommige mensen schilderen graag bomen. Ik schilder graag liefde. Ik vind het betekenisvoller dan bomen schilderen. ' - Robert Indiana RIP ?? ❤️
Een bericht gedeeld door The Art Plug ?? (@marcelkatzart) op 21 mei 2018 om 22:04 PDT
Het duurde tot 2013 voordat het Whitney Museum of Art in New York City een groot retrospectief organiseerde van de praktijk van Indiana met de toepasselijke titel Beyond LOVE dat de kunstenaar opnieuw in de schijnwerpers kwam te staan.
"LIEFDE, en de daaropvolgende verspreiding van ongeautoriseerde producten, overschaduwde het begrip van het publiek van de emotionele ontroering en symbolische complexiteit van zijn kunst", schreef het museum. "Deze retrospectieve onthult een kunstenaar wiens werk, verre van ongegeneerd optimistisch en bevestigend, de meest fundamentele kwesties aanpakt waarmee de mensheid wordt geconfronteerd - liefde, dood, zonde en vergeving - en geeft een nieuwe betekenis aan ons begrip van de dubbelzinnigheden van de Amerikaanse droom en de benarde situatie van het individu in een pluralistische samenleving. '
In 2016 hield het Bates College Museum of Art nog een retrospectief, Robert Indiana: Now and Then, de laatste die Indiana ooit zou zien. Het vertoonde ongeveer 70 werken, met zijn meest bekende en minder bekende stukken naast elkaar.
Indiana bleef werken vanuit zijn thuisstudio in Maine, nieuw leven ingeblazen door zijn retrospectieven. In 2008 creëerde hij HOPE, een nieuw kunstwerk in de stijl van LOVE, voor de campagne van voormalig president Barack Obama. Maar de afgelopen jaren raakte de kunstenaar, die geen eigen gezin had, verontrustend afstandelijk van zijn vrienden en collega's.
Slechts een dag voordat Indiana stierf, diende de Morgan Art Foundation, een licentiebedrijf dat met de kunstenaar had samengewerkt, in New York een federale rechtszaak aan tegen kunsthandelaar Michael McKenzie, zijn editiesbedrijf American Image Art en Indiana's verzorger Jamie Thomas wegens schending van het auteursrecht en contractbreuk, onder andere claims. De Stichting beweert dat deze beklaagden ongeautoriseerde reproducties van de kunstwerken van Indiana maakten. De kunstenaar zelf werd ook genoemd als een beklaagde, omdat hij "de vermeende volmacht had verschaft waardoor andere verdachten van inbreukmakende werken konden worden gemaakt en verkocht", maar de Stichting was daar niet blij mee, omdat zij van mening waren dat de kwetsbare staat van Indiana was uitgebuit door McKenzie en Thomas.
In gesprek met artnet News antwoordde Mckenzie: "Er zullen talloze tegenvorderingen worden ingediend en we zullen binnenkort meer te zeggen hebben."
