De kleding van Frida Kahlo is als Frida zelf: kleurrijk, krachtig, vol passie. Het zien van hen roept meteen de rijkdom van haar schilderijen op, terwijl het op aangrijpende wijze inzicht geeft in haar leven. Dit is het effect van de Ishiuchi Miyako: Frida-tentoonstelling in de Michael Hoppen Gallery, die Miyako's fotografie van Kahlo's kledingkast en bezittingen verzamelt.
Tot voor kort zaten de meeste van deze persoonlijke spullen in het donker opgesloten in een kamer in 'Casa Azul'; Frida's huis is een museum geworden in Ciudad de Mexico, Mexico. Haar man, schilder Diego Rivera, liet ze daar opslaan en was van plan ze 15 jaar na zijn dood aan het publiek te presenteren. In feite werd de kamer pas in 2004 geopend, waardoor aspecten van Frida aan het licht kwamen die tot nu toe door geen enkel album waren gecatalogiseerd (wie wist dat ze Revlon-nagellak leuk vond in een diep, vurig roze, met de naam 'Orchid to you'?)
De Japanse kunstenaar Ishiuchi Miyako werd uitgenodigd om de meer dan 300 items te fotograferen. Hiervan zijn er slechts een handvol te zien, zorgvuldig samengesteld om de meest subtiele portretten te schilderen. Er zijn hints over haar ziekte, een getuigenis van haar onverzadigbare drang om te creëren en van haar duistere vrouwelijkheid.
Toch wordt voorkomen dat de toeschouwer hier te dichtbij komt: de foto's zijn etherisch en hypnotiserend en het effect is moeilijk te associëren met de geuren en textuur van kleding. De realiteit wordt op afstand gehouden met lange, zwarte handschoenen die zich uitstrekken in de witheid rondom, verre van uitnodigend. Wanneer zou ze ze hebben gedragen? Maakt het echt uit? Een korset met aangehechte rok lijkt de uitrusting van een Sovjet-astronaut te weerspiegelen - alleen een nadere blik onthult haar handtekeningen op de harde pleister.
Er zijn ook hints van glamoureuze Frida, met een katachtige zonnebril en een turkoois badpak - is er een Hollywood-ster onder het verfvuil? Dan is er de kunstenaar aan het werk - in dit geval met de hand genaaide rokken, een neplaars versieren om hem de hare te maken, en haar creatieve energie in haar kleding verspreiden die verlengstukken van zichzelf zijn geworden.
Al met al kapselen de foto's van Miyako verschillende versies van deze mythische vrouw in, terwijl ze de echte op afstand houden en vrij zijn van opdringerige, nieuwsgierige blikken. In zekere zin is het alsof die afgesloten kamer nooit is geopend.
Ishiuchi Miyako: Frida loopt tot 12 juli 2015 in de Michael Hoppen Gallery.
Door Cristiana Moisescu
