Culture Trip verkent de complexe symboliek van de kleur roze in het Metaxourgeio-gebied van Athene.
Tijdens een wandeling door de wijk Metaxourgeio worden bezoekers begroet met een van de meest waarachtige reflecties van Athene. Er is dynamiek, creativiteit, armoede en chaos - vaak in gelijke mate en tegelijkertijd. Het is een levendige en levendige buurt temidden van transformatie en verandering. Er zijn veel gemeenschapsgerichte inspanningen, van skate bowls tot een van de beste restaurants in Athene, maar ook een bewogen geschiedenis.
Het gebied is de actievere rosse buurt van Athene. In de hele buurt wordt roze gebruikt om functionerende bordelen aan te duiden. Toch is de lichte, vrouwelijke en vrolijke tint die het de gebouwen laat zien, donkerder en complexere connotaties geassocieerd met het recente verleden van het gebied.
In Griekenland is sekswerk in geregistreerde bordelen legaal. De vrouwen die daar werken, moeten om de paar weken een gezondheidscontrole ondergaan. Maar terwijl de ruimtes worden gereguleerd door de overheid, zijn degenen die er werken niet beschermd door arbeidswetten. Binnen een zogenaamd veilige omgeving is er al ruimte voor mishandeling en onrecht.
Aan het begin van de economische crisis in Griekenland werd in een studie van EKKE (Grieks Centrum voor Sociale Wetenschappen) en het Instituut voor Criminologie aan de Panteion University gemeld dat de prostitutie tussen 2008 en 2012 met 150 procent was toegenomen. In die tijd berichtten artikelen in de lokale en internationale media over verhalen van vrouwen die wanhopig gedreven waren om op straat te werken. Maar niet alle vrouwen werkten op dat moment via geregistreerde bordelen, en dat doen ze nu ook niet. Als zodanig werden de vrouwen nog kwetsbaarder voor wreedheid.
Voor de algemene verkiezingen in 2012 was Athene getuige van een gewelddadige vervolging van vrouwen in de omgeving. De politie richtte zich op groepen vrouwen die zij als sekswerkers beschouwden (hoewel er in werkelijkheid maar heel weinig vrouwen waren) en testte deze personen op hiv. Velen beschouwden dit als een politieke manoeuvre onder leiding van het ministerie van Volksgezondheid; een list bedoeld om het centrum van Athene te 'opruimen' in de aanloop naar de verkiezingen.
Julia Wytrazek / © Cultuurreis
Dergelijke gerichte actie had ernstige gevolgen voor de betrokken slachtoffers. Vrouwen die positief op hiv testten, werden vervolgens gevangengezet op beschuldiging van ernstig lichamelijk letsel. Het argument was dat degenen die hiv-positief waren, expres met mannen naar bed waren gegaan, volledig op de hoogte van de ziekte. In werkelijkheid wisten de vrouwen niet dat ze hiv hadden en werkte slechts één vrouw in de seksindustrie. Deze verontrustende gebeurtenissen die zich in de loop van 2012 hebben afgespeeld, zijn het onderwerp van Ruins, een documentaire van de Griekse filmmaker Ζoe Mavroudi.
Erger zou komen, aangezien de Griekse nieuwscyclus cynisch verslag deed van het verhaal van deze vrouwen, waarbij de individuen op de nationale televisie werden genoemd en visueel werden geïdentificeerd. Het effect van dergelijke openbare schaamte verraadt aantoonbaar het desbetreffende vermogen van de staat om deel te nemen aan 'othering', met name gericht op kwetsbare minderheden voor politiek gewin. Zoals Ruins benadrukt, toonden de gebeurtenissen ook een alarmerend gebrek aan voorlichting over hiv in Griekenland. Dit gebrek aan begrip reikte verder dan de Griekse regering tot de Wereldgezondheidsorganisatie. Een rapport dat suggereerde dat de toename van HIV in Griekenland zelf werd toegebracht om voordelen te verkrijgen, ging in 2013 viraal.
En hoewel de herinnering aan gebeurtenissen in 2012 misschien uit het publieke geheugen is verdwenen, wordt het gevoel van geweld en trauma nog steeds gevoeld bij deze rechteloze vrouwengemeenschap. Als zodanig symboliseert het roze van de omgeving iets dat verder gaat dan een praktische aanduiding. Het omvat de kwetsbaarheid en onzekerheid van de positie waarin veel vrouwen zich bevinden.
