De Boston Marathon is de hoofdact van de beste dag van het jaar in Boston. Maar het zijn niet alleen de lopers aan de finish die het vieren; bijna 1 miljoen toeschouwers maken van de compacte stad een losbandig feest.
Wat is Marathonmaandag?
Massachusetts noemt officieel de dag Patriots 'Day, een feestdag op de derde maandag in april. Lokale mensen noemen het liever 'Marathonmaandag'. Voor de meesten gaat het niet echt om de revolutie-vonkende veldslagen van Lexington en Concord die de vakantie bedoeld is om te herdenken. Het gaat echter niet alleen om een legendarische voetrace. De dag is een ontwaking in de hele stad - een massale viering in de straten die het begin van de lente aangeeft na een slopende winter.
Charlotte Ager / © Cultuurreis
Maximaal 1 miljoen mensen komen naar de marathon zelf kijken, met gratis stoelen op de eerste rij in een 'stadion' dat een kronkelende, 42, 2 kilometer lange rijbaan is die meer dan een half dozijn steden beslaat. In een stad die geobsedeerd is door zijn professionele sportteams - die de afgelopen 18 jaar samen maar liefst 12 kampioenschappen hebben gewonnen - brengt dit ene atletische evenement Bostonians samen met koortsige stadstrots. Het trekt meer toeschouwers dan de Super Bowl, heeft meer atleten dan er in de Boston Garden passen en heeft een langere geschiedenis dan zelfs de Red Sox in Fenway Park.
Charlotte Ager / © Cultuurreis
Maar meer dan het atletische evenement zelf, het is de kameraadschap en uitbundigheid langs de zijlijn die de dag zo uitzonderlijk maken. Terwijl sommige mensen zich jaar na jaar aan één kant van het parcours houden (en god help je als je snel moet overkomen), is er geen mentale scheiding tussen de menigte. Iedereen juicht voor hetzelfde team - klappen, schreeuwen en aanmoedigingen smijten naar duizenden hardlopers die ze niet kennen. Als iemand voorbij schiet met een T-shirt aan met de tekst 'Running for Rachel', zullen toeschouwers toekijken: 'RUN IT FOR RACHEL! DRIE MEER MIJLEN, JE KUNT HET! ” De meedogenloze, collectieve positiviteit is aanstekelijk en inspirerend.
Charlotte Ager / © Cultuurreis
De gebeurtenis werd nog belangrijker voor de identiteit van Boston in 2013, toen een paar terroristische explosies die dag de vreugde verbrijzelden. De bommen doodden drie mensen, raakten er honderden gewond en verwoestten een hele stad. Boston en zijn mensen hielden echter vol en kwamen veerkrachtiger terug dan ooit. Tegen het volgende jaar stonden de bars, restaurants, trottoirs en hoogbouw van Boylston Street opnieuw vast met toeschouwers die vastbesloten waren de triomf van de dag te herstellen. Tegenwoordig zijn de zijlijnen nog steeds overweldigd door supporters langs de hele route van start tot finish.
