Zydeco, geboren op zaterdagavondbijeenkomsten waar families en vrienden kwamen dansen in een kamer vol pulserende accordeonbeats, een muziekgenre gecreëerd door Southwest Louisiana's Black Creoles (een groep mensen van gemengd Afrikaans, Afro-Caribisch, Indiaans en Europese afkomst), bood de armen op het platteland een manier om zichzelf te uiten en te ontsnappen aan de ontberingen van het dagelijkse leven in het Zuiden met gratie, stijl en kunstzinnigheid.
Zydeco is oorspronkelijk ontstaan uit Cajun, een muziekstijl uit de Oude Wereld die meer dan 200 jaar geleden uit Europa werd overgebracht. Cajun is samengesteld uit syncopische, a capella religieuze liederen, een mix van Engelse maar vooral Franse teksten, en werd geïnspireerd door een brede woede van zuidelijke muzikale invloeden. Dit snelle geluid ontwikkelde zich in het begin van de 20e eeuw uit een oude Louisiana-folktraditie genaamd "La-La" -muziek, de gedeelde melodie van de Cajun- en Creoolse culturen.
Chenier Brothers die optreden in Jay's Lounge and Cockpit, Cankton, Louisiana, Mardi Gras, 1975 | © Bozotexino / WikiCommons
Deze kruisbestuiving van muziekstijlen, afkomstig uit de Frans-Creoolse spreektaal voor armen, haricots sont pas salés, of 'de bonen zijn niet zout', werd in de vroege jaren zestig in de volksmond erkend als zydeco toen Clifton Chenier, die werd geprezen als de "King of Zydeco", bracht zijn kenmerkende lied uit 1965 genaamd Zydeco Sont Pas Salé uit. Andere invloedrijke zydeco-artiesten zijn Grammy Award-winnaars Rockin 'Sidney Simien, Buckwheat Zydeco en Rockin' Dopsie, evenals Goldman Thibodeaux, Beau Jocque en Rosie Ledet.
Zydeco-bands die oude en huidige beats samenvoegen om een nieuw ritme voor dansen te creëren, bevatten meestal viooltjes, keyboards en hoorns om meer ritme en syncopen toe te voegen. De belangrijkste instrumenten moeten altijd worden samengesteld door een accordeon, een frottoir - een wasbord gedragen als een vest - een elektrische gitaar, bas en drums.
Terwijl de liedjes van zydeco alles bespreken, van eten en liefde tot de sociaal-politieke onrechtvaardigheden die de landelijke zuiderlingen moesten dragen, is de zware beat ontworpen om een zeer harmonieus sociaal platform te creëren waar deelnemers van een mix van rassen samen kunnen komen als één op een dansvloer. Contemporary zydeco komt voort uit vele herwerkingen van R & B- of bluesthema's, evenals nieuwe die door moderne bands naar voren zijn gebracht.
Cedric Watson & Bijoux Creole | © Schorle / WikiCommons
Vandaag, gevoed door de toegenomen blootstelling van zydeco aan Amerika in het algemeen, is het genre geëvolueerd om een getuigenis te worden voor degenen die ons voorgingen, degenen die in de velden onder de hete zon werkten om voor zichzelf te zorgen, en degenen die die zich in de goede en de slechte tijden bleven aanpassen. Het belangrijkste is dat zydeco is voor degenen die ervoor kozen om te vieren, dansen en liefde ondanks de wegblokkades die ze mogelijk in het leven zijn tegengekomen.
Elk jaar wordt in New Orleans zydeco gevierd in het tweede weekend van juni tijdens het Louisiana Cajun-Zydeco Festival. Met twee podia, een uitgebreide variëteit aan ambachten en een enorme voedselbeurs, is dit gratis evenement waar duizenden samenkomen om te dansen, te vieren en de tradities van het verleden levend te houden.
Het New Orleans Jazz & Heritage Festival | © Gary J. Wood / Flickr
Ga voor meer informatie over het festival naar de webpagina van Louisiana Cajun-Zydeco Festival.
