De Caribische eilanden zijn niet alleen ongerepte stranden en rustige zeeën. Deze zes schrijvers pakken immigratie, kolonisatie en verkenning aan in hun werken.
Voor veel reizigers doet het Caribisch gebied denken aan ongerepte witte zandstranden, trage palmbomen en wateren waarin men in de diepten van de raadselachtige zee kan kijken. Door zijn perfectie is het ook perfect voer voor het maken van ansichtkaart-kitsch. De literatuur die minder gestalte krijgt in de hoofden van reizigers, krijgt niet alleen vorm onder de handelswind van de tropen, maar ook in het historische web van immigratie, uitbuiting en kolonisatie. We belichten zes romans van zes in het Caribisch gebied geboren schrijvers:
Lamming's In The Castle Of My Skin beschrijft de ervaring van opgroeien in Barbados in de jaren dertig van de vorige eeuw, een tijd van grote sociale onrust die vele jaren later in volledige onafhankelijkheid van Groot-Brittannië zou uitmonden. In de roman worden de verschillen tussen The Emmigrants meer uitgesproken door de botsing van de traditionele cultuur van Barbados met de Britse koloniale waarden. Andere werken van Lamming, zoals Of Age en Innocence, gaan ook in op de uitdagingen van de wederopbouw van samenlevingen na dekolonisatie.
Annie John van Jamaica Kincaid vertelt het verhaal van een meisje dat opgroeit in Antigua en moeite heeft om een geschikte plek voor zichzelf te vinden in de Antiguaanse samenleving. De link tussen Antigua en Groot-Brittannië is sterk; Antigua en Barbuda werden pas in 1981 een onafhankelijke staat. In haar geschriften onderzoekt Kincaid de uiteenlopende opvattingen over haar thuisland die worden aangeboden door buitenlandse reizigers en degenen die er hun leven doorbrengen.
EdwiDanticat is geboren en getogen in Port-au-Prince en voegde zich op 12-jarige leeftijd bij haar ouders in New York. Binnen haar werk zijn herinneringen aan het persoonlijke verleden en het culturele verleden vaak belangrijke thema's. Haar eerste boek, Breath, Eyes, Memory, kwam voort uit haar immigrantenervaring in een Haïtiaans-Amerikaanse wijk in Brooklyn, New York. De roman onderzoekt de manieren waarop identiteit wordt gesmeed in de verwarring van Amerikaanse en Haïtiaanse culturen. The Farming of Bones beschrijft de tumultueuze geschiedenis van Haïti en de Dominicaanse Republiek, waar Haïtianen werden afgescheiden, mishandeld en in 1937 op brute wijze werden afgeslacht.
Diplomaat en winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur van 1960, Saint-John Perse werd geboren in Pointe-à-Pitre, Guadeloupe. Tussen 1914 en 1940 was hij in Franse diplomatieke dienst. Zijn gedichten zijn vertaald door onder meer TS Eliot ("Anabase") en WH Auden ("Poésie") en werden verzameld in een definitieve editie die kort na zijn Nobelprijswinst werd gepubliceerd.
Een andere dichter en winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur (1992) met connecties met TS Eliot (TS Eliot Prize in 2011 voor White Egrets), Derek Walcott is geboren en getogen in Saint Lucia, waar hij aanvankelijk opgeleid als schilder. Walcott's poëzie is diep geworteld in zijn Caraïbische opvoeding, waar folklore, fabel, ritueel en mythe verweven zijn in alledaagse heldendichten.
Texaco van Patrick Chamoiseau vertelt een verhaal over Martinique en de Caraïben. Beïnvloed door Édouard Glissant, concentreert Chamoiseau zich op de Creoolse cultuur en wordt het beschouwd als een sleutelfiguur in de créolité-beweging die voortkwam uit en in oppositie stond tegen de négritude-beweging van een oudere generatie schrijvers, waaronder Aimé Césaire en Léopold Sédar Senghor. Schrijvers als Chamoiseau zien Caribische 'zwartheid' als een mengelmoes van invloeden uit de Cariben, Europa, Afrika en Azië.
door Erdinch Yigitce
